TONIA VANDAAG   2013

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar

 

Op deze pagina, die frequent geüpdate wordt, kan je allerlei weetjes, LEUKE ANEKDOTES of meer
ERNSTIGE belevenissen uit het dagelijkse leven van Tonia en haar directe leefomgeving vernemen.
     
(scroll van onder naar boven op deze pagina voor een chronologische volgorde - klik op een afbeelding voor groter of filmclipje)

 

 

25/12/2013

KERST 2013

 

 

 Winterland Hasselt laat
kerstlichtjes fonkelen in Tonia's ogen


Lekker gezellig kerstavond doorbrengen bij Herman en Hildegard kan voor Tonia slechts een tijdelijke optie zijn. En na het volgen van een misviering voor de buis op kerstdag houdt Tonia het binnenzitten liever voor bekeken en hongert ze naar actie. "En waar gaan we nu naartoe?", zo wijst de oudste Limburger als de ster van Bethlehem, ons de weg naar Winterland te Hasselt :-)

 
 

 

 

terug naar boven

 

20/11/2013

TANDARTSBEZOEK

 

 

 

 

Tandarts Ragy moet Tonia
geen tandje bijsteken...

Neen, tandarts Ragy moest vandaag haar oudste patiënte alvast letterlijk geen tandje bijsteken tijdens haar consultatie, maar eerder wat wegnemen. Vakkundig werden een paar pijnlijke drukpunten die zorgden voor irritaties en steeds weerkerende aften, op verborgen plaatsen weggeslepen. "Het voelt nu veel beter", zo lachte Tonia even later voldaan haar tandjes bloot :-)

 

 

terug naar boven

 

13/11/2013

TONIA 106

 

 


Tonia tovert live met de tijd op
106de verjaardag
in Openluchtmuseum Bokrijk
 

 

13/11/2013 - Oudste Limburger viert verjaardag in Bokrijk

 

 

Zie meer over Tonia's 106de verjaardag op deze extra pagina
 

 

4/10/2013

AFSCHEID VAN MARCEL...

 


Marcel Jeurissen (89):
vriend, vurige fan van Tonia en nog zoveel meer...

 


Niet zozeer als familielid maar vooral als vriend des huizes betekende het overlijden van Marcel Jeurissen op 28/09/2013 ook voor ons een persoonlijk verlies.

eigenzinnig  en mee met de tijd
Marcel, een rasechte Zonhovenaar in hart en nieren,  was een man van zijn tijd. Met nieuwsgierigheid en grote gedrevenheid wist hij zich zelfs op relatief hoge leeftijd nog vertrouwd te maken met informatica. Zijn dagelijkse mailtjes in onze mailbox getuigden daarvan.
Niets of niemand kon zijn volharding in zijn opzet laten wankelen. En tot recent en als een volleerd technicus compileerde Marcel nog video's of scande hij unieke foto's uit de oude doos, voor bijvoorbeeld de heemkundekring in Zonhoven.
Marcel leefde en liet zich niet leven. En zijn lieve echtgenote Rosa († 2011) maakte dit mede mogelijk.
Tot bijna zijn laatste dagen bleef Marcel Jeurissen trots en vastberaden de regie van zijn eigen leven in

handen houden, tot een amper paar weken verblijf in rusthuis Bloemelinge te Zolder, daar bruusk een einde aan maakte...

open-minded
Maar we zullen ons Marcel ook vooral blijven herinneren als open-minded en een spontane, boeiende persoonlijkheid.
En de onomwonden wijze waarop Marcel zich straight uitte, aanvaardde hij evenzeer van zijn gesprekspartner. Een humoristische kwinkslag of grapje zorgde dat gespreksonderwerpen vrolijk bleven. Als gevoelsmens was voor Marcel geen enkel thema taboe en zelfs de meest persoonlijke zielenroerselen mochten aan bod komen tijdens wederzijdse bezoekjes aan onze woningen,  die slechts een paar straten van elkaar verwijderd lagen.

generatiekloof onbestaand
Een en ander schiep een diepere vriendschapsband waarbij  geen sprake kon zijn van enige generatiekloof, maar wederzijds respect en inlevingsvermogen het basisingrediënt vormde voor een warmhartige omgang.

vurige fan van Tonia
Marcel was ook een vurige fan van Tonia. Met veel hartelijkheid en enthousiasme verwelkomde hij de eeuwelinge  wanneer zij hem in het bijzijn van Herman en Hildegard een bezoekje brachten te Zonhoven. Elk (kranten- of website)artikeltje aangaande Tonia volgde hij op de voet en bij haar verjaardagsfeestjes behoorde hij tot de nauwste intimi. En Tonia kon volop genieten van Marcels aandacht of aanwezigheid.

 


12/11/2010 - Op ziekenbezoek bij echtgenote Rosa

 

Bedankt Marcel...

Voor je vertrouwen
en je openhartigheid,
je mailtjes, je bezoekjes
en je vriendschap,
Maar ook voor je
kookkunsten waar
we mochten van genieten,
je sympathie voor Tonia
en voor al datgene
wat we de afgelopen jaren
voor elkaar betekenden.
We missen je!...

Tonia, Herman & Hildegard

 
4/03/2011 - Een moment van troost bij Tonia, kort na het overlijden van zijn echtgenote Rosa


13/11/2011 - Tonia's 104de verjaardag - Marcel zingt mee uit volle borst...

   
25/03/2012 - Bijbabbelen in de lentezon tijdens een spontaan bezoekje


13/11/2012 - Marcel zet Tonia in de bloemetjes op haar 105de verjaardag
(foto: JP Magdelijns)

 
22/09/2013 - Tonia bezoekt Marcel een laatste maal in rusthuis Bloemelinge
 
4/10/2013 - Een laatste afscheid, een intiem moment op het kerkhof...

 

terug naar boven

 

20/09/2013

RANCUNEUZE OCMW-PESTERIJEN EINDELIJK AFGELOPEN
VOOR MANTELZORGERS 105-JARIGE?

 

 

CORRECTIONELE RECHTBANK ONBEVOEGD INZAKE DRUKPERSMISDRIJF

Mantelzorgers oudste Limburger gaan vrijuit na jarenlange procedures wegens 'laster en eerroof'
door OCMW-Houthalen-Helchteren

OCMW-secretaris veroordeeld tot betalen gerechtskosten


De Correctionele Rechtbank van Hasselt heeft bij vonnis van 20 september 2013 zichzelf onbevoegd verklaard in twee dossiers welke al jarenlang aanslepen en waarin Zonhovenaar Herman Bielen als mantelzorger van de ondertussen oudste Limburger Antonia Nouwens (105) ervan beticht werd lasterlijke en eerrovende artikels te hebben gepubliceerd op zijn websites ouderenhart.be en deodata.be.

Een eerste onderzoek dateert reeds van 2009, toen het OCMW, en korte tijd later gevolgd door OCMW-secretaris Marc Doumen, klacht met burgerlijke partijstelling indienden in handen van Onderzoeksrechter Lommelen te Hasselt.
Een tweede dossier betreft een rechtstreekse strafrechtelijke dagvaarding van Marc Doumen, opnieuw voor zogenaamde feiten van laster en eerroof die niet zouden zijn opgenomen in het eerder gerechtelijk onderzoek en welke hij via deze ongebruikelijke weg eveneens wenste aanhangig te maken voor de Correctionele Rechtbank.

drukpersmisdrijf
De Correctionele Rechtbank heeft zich in deze nu onbevoegd verklaard, aangezien ze van oordeel is dat het om zogenaamde drukpersmisdrijven gaat welke voorbehouden zijn voor het Hof van Assisen. De rechtbank veroordeelde de Houthalense OCMW-secretaris tot het betalen aan Bielen van een rechtsplegingvergoeding van 500 euro.
In 1831 koos de Belgische grondwetgever er specifiek voor om dergelijke misdrijven toe te vertrouwen aan de belangrijkste Rechtbank, het Hof van Assisen. Specifiek omdat aan de vrijheid van meningsuiting een dergelijk groot belang werd gehecht, zodoende dat elke eventuele inbreuk dan ook beoordeeld diende te worden door het belangrijkste Hof.
Precies hierin ligt het uitgangspunt van de mantelzorgers Bielen en Cornelissen die al jarenlang ijveren om het publiek en beleidsmakers gevoelig te maken voor een vooral psychosociale verbetering van de ouderenzorg. In deze context maakten ze ook hun ervaringen met het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen kenbaar, waar diens beschermelinge Antonia Nouwens gedurende elf jaar verbleef.


helaas niet ten gronde
“Ondanks het vonnis resten ons gemengde gevoelens, aangezien wij omwille van het maatschappelijk belang maar al te graag een discussie ten gronde hadden aangegaan. Niet in het minst omdat wij nog steeds voor 100% achter onze uitspraken en publicaties staan”, aldus Bielen en zijn vrouw Hildegard Cornelissen die zich al jaren samen inzetten voor eeuwelinge Antonia Nouwens en een betere ouderenzorg. “Er is volstrekt geen sprake van laster of eerroof en onze teksten die zowel terug te vinden zijn in onze klachtenbundels gericht aan Zorginspectie als in onze internetpublicaties op ouderenhart.be en deodata.be, stroken volkomen met onze vaststellingen”, zo stellen Bielen en Cornelissen uitdrukkelijk.

OCMW-pesterijen
“Vooral de intentie van het rusthuis Vinkenhof en toenmalig hoofdverpleger Lynen om onze beschermelinge reeds in 2004 naar een gesloten afdeling voor zwaar dementerenden te muteren, zorgde voor een ernstige vertrouwensbreuk met het rusthuis. Ook medici beschouwden deze mutatie als ongegrond. Nu, negen jaar later, zou deze ingreep nog steeds compleet onverantwoord zijn en kan onze beschermelinge Antonia Nouwens nog steeds bijzonder lucide uit de hoek komen. Ook al wordt ze op 13 november a.s. maar liefst 106. Mediafragmenten op deze website deodata.be spreken hierbij voor zich.
“Georkestreerd door diens rancuneuze secretaris trachtte het OCMW-Houthalen ons op allerhande wijzen het zwijgen op te leggen en elke mogelijkheid bleek daartoe gewetenloos aanvaardbaar. Intimidaties allerhande en eindeloze gerechtelijke procedures volgden elkaar op en in 2010 werd aan zowel aan Bielen als aan Cornelissen zelfs een toegangsverbod tot het rusthuis opgelegd, met veel menselijk leed tot gevolg. Daardoor diende de toen 102-jarige na elf jaar verblijf in Vinkenhof plots te verhuizen naar een ander rusthuis en haar vrienden achter te laten. En wijzelf konden geen afscheid meer nemen van een aantal ondertussen overleden en nauw bevriende bewoners…”, zo getuigen de mantelzorgers. (zie hier meer)

 


faxte vertrouwelijk klachtenbundel meteen door naar rusthuisdirectie, die het vervolgens misbruikte...
zie bijlage

Zorginspectie faxte klachtenbundel naar OCMW
“In 2005 maakten we een 25-pagina tellend vertrouwelijk klachtenbundel over aan Zorginspectie Vlaanderen, inclusief een aantal getuigenissen van (ex-)personeelsleden en bewoners.”, zo getuigen Bielen en Cornelissen verder. “Maar pas meerdere jaren nadat de OCMW-klacht wegens laster en eerroof tegen ons werd ingediend, werd een grondige studie van het gerechtelijk dossier eindelijk mogelijk en stelden we bij deze klachtindiening onregelmatigheden vast.”
“Zo maakte het OCMW aantoonbaar misbruik van ons vertrouwelijk klachtenbundel, zo bleek. En tot onze consternatie moesten we vaststellen dat Zorginspectie als officiële instantie waar we onze klachten deponeerden, ons vertrouwelijk klachtenbundel op 7/11/2005 om 11:37 uur integraal per fax overmaakte aan de diensten van het OCMW. Dit zelfs nog vooraleer er een inspectiebezoek of ander gevolg aan onze klachten had plaatsgevonden.”, zo stellen Bielen en Cornelissen verontwaardigd.
“Uiteraard kan daarbij de vraag gesteld worden naar het algemeen nut van een klachtinspectie, wanneer deze dienst het haar taak vindt om onmiddellijk nadat een vertrouwelijk klachtenbundel aan haar wordt overgemaakt, de integrale inhoud hiervan overmaakt aan de dienst opzichtens wie klacht wordt ingediend. Immers wordt elk objectief navolgend onderzoek hierdoor uitgesloten.”
“Via onze raadsman mr. Luk Delbrouck reageerden wij daarop met een klacht met burgerlijke partijstelling lastens OCMW-secretaris Doumen en Zorginspectie, met name voor misbruik van vertrouwen, heling en schending van het beroepsgeheim, inclusief het navolgend gebruik ervan. Een gerechtelijk onderzoek lastens OCMW-secretaris Doumen en Zorginspectie volgde, maar nog vooraleer de Raadkamer zich ten gronde boog over deze strafrechtelijke feiten, werd de verjaring vastgesteld”, aldus Bielen.


vastberadenheid blijft…
“Ongeacht het correctioneel vonnis ontaardde ons engagement aangaande ouderenzorg in een jarenlange nachtmerrie, die ons duizenden euro’s en onnodig veel energie kostte”, zo besluiten Herman en zijn vrouw Hildegard die ondanks alles toch vastberaden aangeven, zich op een gedreven wijze te blijven inzetten voor de belangenverdediging van ouderen en rusthuisbewoners.

zie ook HBVL:
Correctionele rechtbank verklaart zich onbevoegd in lasterzaak tegen mantelzorger

 

terug naar boven

 

11/08/2013

DRUKKE ZONDAG...

 

 


Voormiddag nichtje Riet op bezoek en namiddag Rimpelrock op groot scherm in rusthuis

 

 


Riet van Roy, Tonia en Hildegard

 
VRT-journaal - 11/08/2013 - Rusthuisbewoners volgen Rimpelrock op groot scherm
 

terug naar boven

 

2/07/2013

HARTSVRIENDIN EN EX-BUURVROUW MARIA STEVENS IS OVERLEDEN

 

 

ZELDZAAM ZONNETJE IN (RUST)HUIS VERLAAT ONS

Maria Stevens (91),
een vrouw om nooit te vergeten...

nooit vergeten...
Als naaste buurvrouw en tafelgenote was Maria jarenlang Tonia's beste vriendin in OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen, waar Maria gedurende maar liefst 33 jaar verbleef en er het reilen en zeilen als geen ander kende.
Zowel vanuit haar integriteit en rechtvaardigheidsgevoel, als vanuit haar jarenlang voorzitterschap van de bewonersraad, bleef Maria steeds waakzaam over het welbehagen en rechten van haar medebewoners.
Zelfs wat palliatieve omhulling en waken bij het sterfbed van heel wat bewoners, nam Maria voor haar persoonlijke rekening.
Vanuit haar ervaring als caféhoudster, winkelierster en houdster van een kippenkwekerij, beschikte Maria over immens veel mensenkennis, een groot inlevingsvermogen en veel levenswijsheid. Ze was een vrouw van de wereld waarvoor weinig dingen des levens vreemd waren. En ook haar eigen leven kende zware beproevingen, zo vertrouwde ze ons toe.
Toch bleef Maria steeds opgewekt in het leven staan en een versgetapte en koele pint drinken in een aangenaam gezelschap, kon haar bijzonder plezieren. Met haar goedlachse en positieve attitude wist ze menigeen op te monteren in moeilijke periodes. Maria was een echte sfeermaker en zonnetje in huis en taboes waren haar vreemd. Weliswaar met de glimlach, maar eveneens met een no-nonsensebenadering, herinneren wij ons hoe Maria geen onderwerpen uit de weg ging.

  "Zij was zo goed voor ons en voor iedereen. Ik vind het zo erg dat ik ze niet meer zal zien. We waren blij met elkaar en hebben samen zoveel gelachen en plezier gemaakt. Ze is nu weg maar ik zal haar blijven missen en aan haar denken. Ik zal voor haar bidden..."

Tonia (105)

Maria en 't zusterke
Niet enkel lief en leed werd er gedeeld, maar ook veel plezier en leut gegarandeerd, wanneer we samen met Tonia vele gezellige uurtjes met Maria doorbrachten in het rokershoekje en rusthuiscafetaria van Vinkenhof. "'t Zusterke heeft een hele grote plaats in mijn hart", zo getuigde Maria steeds. En meer dan eens konden we vaststellen hoe buurvrouw Maria zich steeds zorgzaam ontfermde over Tonia. Zij het als Tonia ziek was of na haar dijbeenbreuk in 2009, dan wel of Tonia wel genoeg gegeten had aan tafel of diende opgebeurd te worden bij een neerslachtigheid.
Het gezelschap van Maria was altijd boeiend en prettig en aan sociale vaardigheden en spontaniteit heeft het haar nooit ontbroken.
Maar langzaam maar zeker belemmerde Maria's gehoorverlies steeds meer haar sociale contacten en tot onze spijt werd ons aanmoedigen om het gebruik van een hoorapparaatje te overwegen helaas prompt door haar schoondochter begin 2010 weggekatapulteerd, als ongepaste bemoeienissen en 'niet meer nodig'...
En kort nadien zorgde het OCMW van Houthalen-Helchteren voor een brutale ontwrichting van deze dierbare vriendschap, waarbij de toen 102-jarige Tonia na elf jaar noodgedwongen diende te verhuizen naar een ander rusthuis. Maar elk weerzien tussen Maria en Tonia ontlokte hen tranen van blijdschap...
Om zoveel dingen...: bedankt Maria. Je bent een vrouw om nooit te vergeten...!



laatste groet op 3/07/2013:
Spontaan kust Tonia (105) de kist van haar dierbare vriendin Maria.
Een laatste fysieke ontmoeting kan niet meer...


Blije herinneringen aan Maria...

 

Maria was gek op foto's en met plezier ondertekende zij ons haar goedkeuring om foto's met haar afbeelding te publiceren... Maar het ontbreken van een private telefoonlijn of internetverbinding verhinderde haar helaas om een blik te kunnen werpen op Tonia's site...

 

18/09/2005 - Maria Bos, Maria Stevens en
Tonia, genietend van het najaarszonnetje

1/11/2007 - In het rokershoekje
van het oude Vinkenhof

13/11/2007 - Hartelijke felicitaties van
Maria  voor Tonia's eeuwfeest

1/07/2008 - Een dikke knuffel voor Herman

11/01/2009 - Maria blij met fotokadertje dat
tot 3x toe werd ontvreemd op haar kamer

3/07/2009 - gezellig terrasje

4/08/2009 - plezier met zijn drietjes...

14/11/2009 - op de schoot bij Maria
voor 102de verjaardag

16/01/2011 - 1ste weerzien
na verhuis naar ander rusthuis

5/02/2011 - Maria wordt 89

27/07/2012 - Innige handkus van Maria

13/02/2013 - Maria, Tonia en Jeannette Gielen

14/04/2011 - Op ziekenbezoek bij Maria

16/11/2011

13/11/2012

 

 

terug naar boven

 

16/06/2013

OPENDEURDAG RUSTHUIS IMMADI

 

 

     

 

terug naar boven

 

13/06/2013

OUDSTE LIMBURGER

 

 


Tonia (105) in krant naast oudste man (115) ter wereld


klik voor groter om te lezen

 

terug naar boven

 

8/06/2013

NIEUWE LOOK MET NIEUWE BRIL

 

 


Nieuwe bril voor vertezicht

 

Tijdens de recente cataractoperatie werd er bewust gekozen voor een implantaatlens in Tonia’s linkeroog, met een vaste focus voor korte afstand, waarbij er na herstel van de ingreep nog een bril voor vertezicht nodig zou zijn. Deze bril is ondertussen in Tonia’s bezit en geeft haar nu ook een beter vertezicht. Normaliter zal Tonia deze bril steeds dragen wanneer zij zich verplaatst en haar zicht verder dient te reiken dan een meter. Enkel wanneer Tonia zich wil focussen op bezigheden binnen haar armbereik (zoals bv. breien, kienen, lezen of schrijven), kan ze beter haar bril afzetten.

zicht blijft beperkt…
Maar ondanks de spectaculaire verbetering a.g.v de succesvolle cataractoperatie zal Tonia's gezichtsvermogen beperkt blijven. Haar rechteroog is reeds jaren volledig blind, waardoor Tonia geen dieptezicht meer heeft. En als gevolg van een verhoogde oogdruk in het verleden blijft ook haar rechteroog onherstelbaar beschadigd waarbij bepaalde delen in haar gezichtsveld donkere plekken blijven. Daarom zal Tonia steeds met haar hoofd bewegen om het bedoelde in haar nog resterend gezichtsveld te krijgen. Gelukkig kon de cataractoperatie er succesvol voor zorgen dat een ernstige vertroebeling van het nog resterend gezichtvermogen, werd opgeheven...

terug naar boven

 

30/05/2013

VERHUIS NAAR OASE

 

 


Tonia is verhuisd naar afdeling Oase

 

Steeds meer lege kamers op de afdeling St.-Elisabeth van rusthuis Immadi waar Tonia (105) sinds 16/06/2010 haar intrek nam, na een noodgedwongen verhuis uit rusthuis Vinkenhof te Houthalen waar zij gedurende 11 jaar verbleef. Bevriende zusters-medewoners met een grotere zorgbehoefte werden verplicht om te verhuizen naar de eerste verdieping en wanneer ook nog de verpleegpost werd ontruimd, ontaardde de afdeling St.-Elisabeth in een doodse omgeving waar nauwelijks nog leven op de gangen kon worden bespeurd en waar de sociale leefwereld tussen de bewoners pijnlijk werd ontwricht. En wanneer de harteloze en discriminerende bejegening van zuster-overste Roseline Van Gool (82) zich ook nog eens laat gevoelen wanneer zij Tonia schaamteloos isoleert tijdens het maaltijdgebeuren, is het hek helemaal van de dam.

huilend, onthutst en verweesd
Via een telefoontje of fysiek bezoek troffen we Tonia tijdens de afgelopen weken meermaals huilend, onthutst en verweesd aan in rusthuis Immadi en restte er ons niets anders dan haar tijdelijk van deze sombere omgeving te onttrekken en haar mee te nemen naar onze woning. "Hier voel ik me veilig en zijn er geen taboes. En ik kan zeggen wat ik wil...", zucht Tonia wanneer haar herwonnen zelfvertrouwen en eigenwaarde terug sterker worden dan haar verdriet.

verhuis naar Oase met nieuwe (leken)directrice
Maar tegen Tonia's deprimerende leefomstandigheden op de afdeling St.-Elisabeth is geen kruid gewassen en ook onze mogelijkheden en beschikbaarheid om haar op te vangen, zijn niet onbeperkt. Samen met Tonia kunnen wij enkel maar vurig hopen dat de verhuis naar Oase een beduidend verschil zal uitmaken en dat onze oudste Limburger in haar dagelijkse leefomgeving eindelijk kan genieten van wat meer levensvreugde, vrolijkheid, omhullende warmhartigheid en sociale omgang... "Want dat hebben we nodig en daar hebben we recht op", vertelt Tonia ons overtuigd. Dat vinden wij ook en we benieuwen ons of de nieuwe (leken)directrice Chantale Theunkens haar beloftes daarbij op een eigentijdse wijze kan waarmaken en zich kan ontdoen van oerconservatieve en achterhaalde invloedssferen, die volkomen vreemd zijn aan enig respect voor individuele eigenheid en het welbehagen van de bewoners schrijnend in de weg staan op het einde van hun leven...


Op 30 mei werd dit Tonia's kamer op de afdeling Oase

terug naar boven - directe link naar dit artikel

 

26/05/2013

ROTTE APPELS ONDER WOONZORGCENTRA MOETEN ERUIT

 

Leidt artikelenreeks van journaliste Annick Grobben in

tot een betere ouderenzorg in zorgfabrieken?

LEES HIERONDER INTEGRAAL DE ARTIKELEN

DEEL 1 - 18/05/2013
Eten bejaarde mag maar 4 euro per dag kosten

"Voorgebakken vlees opwarmen: dat kan toch niet lekker zijn?"
"Als een luier niet nat genoeg is, moéten we hem hergebruiken"

In heel wat private rusthuizen in Vlaanderen mag het eten van een bewoner per dag - ontbijt, lunch én avondmaal - niet meer kosten dan 4 euro. De koks werken er zelfs volgens een nota die voorschrijft wat de verschillende voedingsonderdelen per gram mogen wegen. Er zijn ook rusthuizen waar pampers pas mogen worden ververst nadat ze voor 65 procent of zelfs volledig verzadigd zijn.

     
klik voor groter om te lezen                               klik voor groter om te lezen                                klik voor groter om te lezen                               klik voor groter om te lezen

>>>  lees hier de massale (183) lezersreacties  <<<

 

DEEL 2 - 21/05/2013
Werkdruk leidt tot
hartverscheurende keuzes

"Bejaarden roepen 'help mij, help mij'
maar we hebben geen tijd"

Hoewel je in Vlaanderen maar weinig rusthuizen vindt waar niet wordt geklaagd over een gebrek aan personeel, is de druk doorgaans nog meer voelbaar in private woonzorgcentra. Met soms schrijnende gevolgen voor de bewoners van dien. "Het gebeurt dat er bejaarden gekwetst raken door personeelsgebrek", is een onthutsende en meer dan eens gehoorde uitspraak van rusthuispersoneel. En ook: "Wie van de tweegevallen bewoners help ik het eerst? Voor die onmogelijke keuze sta ik geregeld."

 

DEEL 3 - 22/05/2013
Hoe houdt het personeel het vol?

"Hoe ik het volhou? Door alle
regels aan mijn laars te lappen"

Toch even schrikken als je hoort dat de taken van het personeel in sommige van onze rusthuizen blijkbaar tot op de minuut zijn ingedeeld. "Nagels knippen mag één minuut duren, op het proper maken van oren staat ook één minuut en we krijgen welgeteld vijftien minuten om een bejaarde te wassen en aan te kleden", getuigt zorgkundige Fina Martens (54), pas hersteld van een burnout als gevolg van de immense werkdruk. Hoe ze het volhoudt? "Door mijn voeten te vegen aan die regels", zegt ze. "Ik bén geen machien en wij werken met mensen. Kwetsbare mensen."


klik voor groter om te lezen                           klik voor groter om te lezen

 


klik voor groter om te lezen                             klik voor groter om te lezen

     

DEEL 4 - 23/05/2013
Zo kan het ook...

"Uitslapen, een relaxatiebad
en 's avonds een trappistje"

Haar bewoners mochten eten wat ze wilden. Plassen wanneer ze wilden. Uitslapen zolang ze wilden. Ze mochten wekelijks in een geurend relaxatiebad waar hun lievelingsmuziek weerklonk. En bij de dagelijkse melktour zat ook een trappistje voor de heren en een portootje voor de dames.  En elk jaar gingen ze een week met verlof! Want Maria Bertels wilde dat het Herentalse OCMW-rusthuis Sint-Anna, dat ze zestien jaar leidde, in de eerste plaats een thuis was voor de bejaarden. Haar visie - respecteer een rusthuisbewoner in zijn of haar levensstijl - wordt er tot op de dag van vandaag uitgedragen. "Als je kan doenwat je goed vindt voor de bejaarden, bestaat er geen mooiere, warmere zorg dan ouderenzorg."

 

VANDEURZEN ONDER VUUR NA REEKS OVER WANTOESTANDEN IN RUSTHUIZEN
bron: Het Laatste Nieuws - 23/05/2013

"Rotte appels moeten eruit"

"Luiers die hergebruikt worden als ze nog maar voor 65% verzadigd zijn, personeel dat zo onder druk staat dat handelingen getimed worden: de praktijken in sommige rusthuizen overschrijden ver de grens van het toelaatbare." Dat vinden zowel oppositie als meerderheid in het Vlaams Parlement, naar aanleiding van de artikelenreeks in Het Laatste Nieuws. "Het is hard nodig dat de Vlaamse regering sancties treft", eist sp.a-volksvertegenwoordiger Mia De Vits. "De rotte appels moeten eruit!"


klik voor groter om te lezen


klik voor groter om te lezen                        klik voor groter om te lezen

met dank aan Het Laatste Nieuws en Annick Grobben

 

 

"Rotte appels onder woonzorgcentra moeten eruit"


VRT -  De Zevende Dag - 26/05/2013

Vandeurzen vraagt versneld nieuwe inspecties rusthuizen na reeks in Het Laatste Nieuws
bron: Het Laatste Nieuws - 22/05/2013

Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen heeft aan de Zorginspectie gevraagd versneld nieuwe inspecties uit te voeren bij Vlaamse rusthuizen. De bijkomende inspecties komen er naar aanleiding van de spraakmakende berichten in Het Laatste Nieuws (zie hierboven) over rusthuizen waar het eten maar 4 euro per dag mag kosten en waar pampers pas mogen worden ververst nadat ze voor 65 procent of zelfs volledig verzadigd zijn. 

 

terug naar boven - rechtstreekse link naar dit artikel

 

9/05/2013

PSYCHISCHE EN DISCRIMINERENDE MISHANDELING BINNEN RUSTHUIS IMMADI

 

 

Rusthuis Immadi van zusters Kindsheid Jesu
isoleert 105-jarige Tonia opnieuw tijdens maaltijden

"Als ge deze
 foto durft te publiceren,
dan hangt ge!"

aldus tracht een furieuze zuster-overste Roseline Van Gool (86) mantel-zorgster Hildegard
brutaal te intimideren, wanneer ze merkt dat de discriminatie wordt vastgelegd op foto...

 

Vernederd en als een gestraft kind moet de 105-jarige Tonia aan een apart tafeltje eten in de refter van haar leefgroep St.-Elisabeth. Gescheiden van de grote tafel langs haar, waar de zusters-medebewoners en zuster-overste Roseline Van Gool op hetzelfde ogenblik hun maaltijd gezamenlijk zitten te nuttigen. Een harteloze discriminatie...!

 

 


eenzaamheid troef
De enige resterende bevriende zusters-medebewoners waar Tonia nog enig houvast en sociaal contact mee had, zijn ondertussen al geruime tijd verhuisd naar de 1ste verdieping en zelfs de verpleegpost op Tonia's afdeling St.-Elisabeth is ontruimd. En alsof de complete ontwrichting en verhuiscarrousel binnen de leefgroep St.-Elisabeth waar Tonia verblijft nog niet voldoende treffend is voor de bewoners, wordt Tonia ondertussen opnieuw al wekenlang gedwongen om haar maaltijden in eenzaamheid op haar kamer te nuttigen.
Ondanks dat Zorginspectie in 2011 rusthuis Immadi reeds op de vingers tikte wegens dit aan Tonia opgedrongen isolement, bezondigt het katholiek rusthuis van de Zusters Kindsheid Jesu te Hasselt zich er opnieuw gewetenloos aan, om de 105-jarige enig tafelgezelschap te ontzeggen.
Bewust onthield het rusthuis zich van enige communicatie aangaande tot we op 29/04/2013, zowel het rusthuis als Zorginspectie,  ons bezwaar daarover kenbaar maakten. En waar rusthuisdirectrice Chantale Theunkens nog op 29/04/2013 een telefoongesprek aangaande dit maaltijdenisolement brutaal verbrak, poogt deze op 6/05/2013 nog een inspectiebezoek af te wenden via een schrijven aan Zorginspectie, met ondermeer onderstaand onzinnig argument:

...Om tegemoet te komen aan de klacht van dhr. Bielen zullen we vanaf 7 mei aanstaande een afzonderlijke ruimte voorzien, waar de betrokken bewoners hun maaltijd samen kunnen eten, ongeacht het aantal gebruikers...

Met "ongeacht het aantal gebruikers" doelt Theunkens bijzonder cynisch op het feit dat de overige 6 lekenbewoners van Tonia's afdeling St.-Elisabeth er zogenaamd voor zouden kiezen om op hun kamer te eten en niet in de gemeenschappelijke refter van St.-Elisabeth. Althans zou Tonia dus ook in een extra voorziene ruimte in eenzaamheid haar maaltijden moeten gebruiken.
Maar in werkelijkheid blijkt dat er geen aanbod is gedaan aan de lekenbewoners en ook deze mensen snakken naar meer sociaal contact, of zelfs gefixeerd op hun kamer verblijven. (Op 9/05/2013 troffen we Tonia's buurman al omstreeks 16:00 uur aan in pyjama!).. En bovendien behoort de refter van St.-Elisabeth tot de gemeenschappelijke ruimtes van deze afdeling, waar elke bewoner vrij toegang moet kunnen hebben.

 

 Tonia 5 kg vermagerd

In een tijdspanne van enkele weken is Tonia 5 kg vermagerd tot haar huidig gewicht van 44 kg.
"Het eten smaakt me minder als ik in eenzaamheid moet eten", zo verklaart Tonia(105) haar plots gewichtsverlies tijdens haar logement bij  Herman en Hildegard.

psychische en discriminerende mishandeling van oudste Limburger
Maar wanneer Hildegard op 9/05/2013 omstreeks het middaguur zich ter plaatse gaat vergewissen van de toestand aangaande,  is zij zwaar aangedaan door wat zij te zien krijgt. Door het venster vanuit de gang ziet Hildegard een choquerend tafereel: Vlak naast de tafel waar de zusters en zuster-overste Roseline Van Gool gezamenlijk hun middagmaal krijgen opgediend, moet de hoogbejaarde Tonia alleen en aan een apart tafeltje haar middagmaal nuttigen.

Deze meedogenloze vorm van discriminatie en harteloze bejegening van een stokoud vrouwtje van 105 staat opnieuw schaamteloos en haaks op de hypocriete leuzen en spreuken, die we zowat overal in het rusthuis aantreffen. 'Christen zijn in deze tijd is mogelijk', zo lezen we nog op een affiche die wel op maat lijkt gesneden van zuster-overste Van Gool?

gendarmen
Wanneer Hildegard deze discriminerende situatie vanuit de gang op bovenstaande foto vastlegt als bewijsmateriaal, stormt zuster-overste Roseline Van Gool furieus uit de refter en bedreigt zij Hildegard brutaal met de woorden: "Als ge deze foto durft te publiceren, dan hangt ge!"  "Tonia zit hier te eten en gij gaat naar huis! Ge hebt hier niets te zoeken en niets verloren."
Dat hebben we beslist wel en we gaan ervan uit dat zuster-overste snel tot bezinning kan komen. We stellen ons de vraag of deze zelf hoogbejaarde en dictatoriale zuster-overste (82) niet beter het voorbeeld kan volgen van paus Benedictus XVI, dan wel nog een autoriteitsfunctie waar te nemen?
Maar wanneer Hildegard zich zakelijk tracht te beperken tot de vraagstelling waarom Tonia (105) als een gestraft kind alleen aan een tafeltje moet zitten, wordt haar elk antwoord onthouden. "Als ge niet naar huis gaat bel ik onmiddellijk de gendarmen en laten we u buiten zetten omdat ge ambras komt maken. Neem Tonia mee naar huis en probeer een ander, beter bejaardentehuis te zoeken.", zo tiert eerwaarde zuster Van Gool nog onzinnig en chanterend verder. En zuster Carla voegt als rechterhand van zuster-overste daar later nog uitdagend aan toe: "Smaakt dat eten dan anders aan dat tafeltje?"

10/05/2013 - de volgende dag
Wanneer Hildegard Cornelissen zich de volgende dag op 10/05/2013 opnieuw in rusthuis Immadi gaat vergewissen in welke omstandigheden mevr. Nouwens haar maaltijd krijgt aangeboden, lijkt hetzelfde scenario van de dag voordien zich te herhalen. Opnieuw is immers het kleine tafeltje in de refter van St.-Elisabeth gedekt met één bord voor mevr. Nouwens.
Met dit verschil dat even later, wanneer de aanwezigheid van Hildegard wordt opgemerkt, het bord van mevr. Nouwens plots toch verhuisd wordt naar de grote tafel, waar de ook de zusters en zuster-overste hun maaltijd krijgen opgediend.

Niettemin zal het voor zich spreken dat de sfeer die Tonia aan tafel ervaart beklemmend en deprimerend is. "Ik heb zo’n angst van zuster-overste en ik voel me allesbehalve welkom. Maar wat kan ik doen", zo geeft Tonia voor de zoveelste maal aan na haar middagmaal op 10/05/2013.

fnuikend voor levensenthousiasme...
Wat baten nieuwe ooglenzen, hartkleppen of stents als een directe leefomgeving eerder beperkt is tot een harteloze bejegening en onbegrip; een geïsoleerd en monotoon kamerverblijf; onthouden is van aantrekkelijke of interessante prikkels en waar wat meer intieme vriendschappen worden geboycot? Het zal uiteindelijk toch elk levensenthousiasme fnuiken, niet?

Sociaal isolement van ouderen verkort hun levensverwachting
bron: HLN - 27/03/2013

Uit onderzoek blijkt dat sociale isolatie bij ouderen leidt tot een kortere levensverwachting. Wetenschappers deden onderzoek naar de relatie tussen de sociaal isolement en eenzaamheid op de levensverwachting. Dat beide factoren samen een negatieve invloed hadden was al bekend. Nieuw is dat sociale isolatie onafhankelijk van de eenzaamheid de levensverwachting tempert en eenzaamheid alleen geen invloed heeft op de levensverwachting.

 

lezersreactie  (via gastenboek)

naam:

Mia Wertelaers  - Tongeren
bericht:

Beste Tonia, Hildegard en Herman,

Telkens ben ik weer geschokt om te vernemen hoe ze Tonia behandelen, door zogezegde katholieke personen. Het is niet te geloven.
Het woord Immadi (zoals het rusthuis noemt) betekend toch samen, maar er is daar niet veel van te merken. Hoe kunnen ze een mens zoiets aan doen?
Voor mij zijn nonnen niet beter dan gewone mensen, zelfs veel slechter, volgens mij gaat het hier over niets anders dan over macht en geld.

Ik wens jullie veel sterkte.
Mia Wertelaers

datum

2013-05-19 - 08:41

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

30/04/2013

CATARACTOPERATIE (3)

 

 


CATARACTOPERATIE ZORGT VOOR SPECTACULAIR RESULTAAT

"Dit is het mooiste geschenk
dat jullie me konden geven...
"

Na Tonia's cataractoperatie met implantatie van een nieuwe ooglens (zie 26/04) was het een paar dagen spannend afwachten. Maar de derde dag gaan niet enkel haar ogen maar ook een nieuwe wereld voor Tonia open. Met een gelukzalige glimlach geniet zij van alles wat ze opnieuw kan zien. "Jullie zien er zoveel helderder uit. Het lijkt wel of jullie bleker van gelaat zijn geworden :-). Ik zie zelfs de hoeken van de kamer terug...", zo omschrijft Tonia haar eerste gewaarwordingen als ze de morgen van 28 april uit bed komt. Urenlang geeft ze gefascineerd en gedetailleerd haar deels herwonnen zicht weer, alsof ze voor een eerste maal haar ogen opende en haar omwereld gade kon slaan...

minder angst en meer zelfvertrouwen
Maar niet enkel het opnieuw kunnen waarnemen van de
kleuren van de lentebloemen, het gras, de bomen en planten scheppen vreugde. "En waar ik mij vooreerst diende te oriënteren op vage kleuren op mijn bord, prik ik nu mijn vork met meer smaak in hetgeen me opgediend wordt."
Dankzij haar toegenomen visueel waarnemingsvermogen ontdekt Tonia de volgende dagen dat ze ook beter kan stappen, met minder angst om te vallen over een onzichtbaar obstakel. "En ik herken mensen veel beter en kan hen beter inschatten. Vroeger zag ik soms ook dingen die er niet waren en omgekeerd. Dan dachten ze dat ik gek was... Alles fleurt nu op, het geeft me meer zelfvertrouwen en ik voel me ook wat minder afhankelijk", zo bejubelt de 105-jarige haar hersteld gezichtsvermogen.

ook terug breien en schrijven
Ontroerd delen wij het geluk van Tonia en bovenop al dat moois blijkt nog veel meer positiefs samen te gaan. Tot ons grote verbazing blijkt Tonia opnieuw vlot en foutloos te kunnen schrijven, wanneer we haar pen en papier overhandigen. En ook breien met minder steken te laten vallen, behoort opnieuw tot de mogelijkheden. "Ik ben zó trots en blij dat ik dit nog mag meemaken.
Nu kan ik weer enkele jaren vooruit :-). Dit is het mooiste geschenk dat jullie me konden geven", bedankt Tonia uitgelaten terwijl ze paar flinke knuffels uitdeelt.

niet afgeschreven...
We zagen dat het goed was en de juiste beslissing werd genomen. En meer dan ooit beseffen we dat ouderen, als gevolg van een beperking van zintuiglijke waarnemingen die medisch kunnen verholpen worden, vaak fout worden gediagnosticeerd en voortijdig afgeschreven...

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

26/04/2013

CATARACTOPERATIE (2)

 

 

 

OOGOPERATIE VERLOOPT NAAR WENS

dr. Ivo Nijs:
"Op de tijd dat je 3 weesgegroetjes
gebeden hebt, ben ik klaar"

LANAKEN - Voor alle zekerheid wordt nog eens even gecheckt of Tonia's geboortejaar 1907 wel correct staat genoteerd, wanneer we ons om 11:00 uur aanmelden aan de balie van het ziekenhuis ZOL campus St.-Barbara in Lanaken. Het toedienen van een pupilverwijdend middel en verdovende druppeltjes gaan de cataractbehandeling vooraf, samen met het preventief aanleggen van een infuus. En met zorg vergewist verpleger Gert zich ervan of Tonia zich in een comfortabele houding op het operatiemeubel heeft genesteld.
 


Tonia + Gert


Tonia + Laura

   

3 weesgegroetjes
Wanneer oogarts dr. Ivo Nijs de operatieruimte binnenkomt, besteedt hij uitgebreid aandacht aan de begroeting van zijn hoogbejaarde patiënte en drukt hij haar de hand, die Tonia vooreerst nog niet wil loslaten.  "Het is maar een kleine ingreep en je hoeft geen schrik te hebben", stelt dr. Nijs Tonia gerust. "Je bidt maar 3 weesgegroetjes en op die tijd is het al voorbij", zo vervolgt de oogchirurg met veel empathie zijn gepersonaliseerde aanwijzingen. "Maar niet te snel bidden hé, want dat telt niet... :-)"
En samen met de fysieke verbondenheid via de hand van Hildegard weet dr. Nijs met zijn gedetailleerde toelichting bij zijn handelingen, een geruststellende gelatenheid en overgave bij de 105-jarige te bewerkstellingen.

nieuw venster op de wereld
In minder dan een kwartiertje behoort de ingreep tot het verleden en zal Tonia met haar nieuwe ooglens letterlijk een nieuwe toekomst tegemoet kunnen zien. Dr. Nijs en de verpleging feliciteren Tonia nog met haar nieuw venster op de wereld, waarna iedereen een tasje koffie krijgt aangeboden...
In de geborgenheid van een familiale omgeving zullen Hildegard en Herman de eerste nazorg voor hun rekening nemen en morgenvroeg om 8:45 uur is er bij dr. Goddeeris al een controleonderzoek voorzien.


dr. Ivo Nijs: "Op de tijd dat je 3 weesgegroetjes bidt, ben ik klaar..."



Met speciale dank aan dr. Ivo Nijs en de verpleegkundigen van campus St.-Barbara

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

17/04/2013

CATARACTOPERATIE (1)

 

 


"Als 105-jarige heb ik al veel gezien,
maar ik ben nog niet uitgekeken..."

Oogoperatie Tonia enige uitweg om blindheid te voorkomen

Duizenden mensen krijgen jaarlijks te maken met blijvende slechtziendheid of blindheid. De meesten van hen gaan pas op latere leeftijd slechter zien. Een verminderd visueel functioneren zorgt voor een verminderde activiteit, een grotere afhankelijkheid van anderen en vermindert het gevoel van welzijn bij ouderen. Het kan ertoe leiden dat mensen minder plezier ervaren in het dagelijks leven, minder sociale contacten hebben of durven aan te gaan en hierdoor neerslachtige gevoelens krijgen. Botbreuken door valincidenten worden meer dan eens geweten aan iets anders dan aan de eenvoudige verklaring van een slecht zicht.

Cataractoperatie op 26/04/2013
 moet levenskwaliteit van Tonia gevoelig verbeteren

Een perfect gezichtsvermogen zal Tonia nooit meer kunnen ervaren. Reeds jaren is haar rechteroog volkomen en onherstelbaar functieloos (blind) waardoor ze nooit geen dieptezicht meer kan hebben. Ondertussen scoort ook het zicht van haar linkeroog nog maar 3/10. En naast glaucoom (dat gelukkig via oogdruppels onder controle kan worden gehouden), zorgt een ernstige vorm van cataract (staar) voor een zeer zware vertroebeling van haar zicht. (zie foto onder).


Straatbeeld normaal ziende persoon
foto: Belgische Orthoptische Vereniging
 


Straatbeeld bij cataract
foto: Belgische Orthoptische Vereniging

Niet kunnen lezen; geen tv kunnen kijken; niet meer kunnen breien; voorzichtig tasten waar je kop of glas staat; enkel op vage kleuren kunnen afgaan om je eten op je bord op te scheppen; angst om te vallen over een obstakel dat je niet zag; ergernis en onbegrip in je omgeving ervaren als je door je uitermate beperkt zicht wat morst; je totaal afhankelijk voelen voor alles en nog wat; dingen visueel foutief waarnemen en daardoor onterecht nog extra gestigmatiseerd worden als dementerende die niet meer ernstig hoeft te worden genomen. Het zal je zicht maar zijn...!
Wij delen reeds lang deze zorgen van Tonia en in samenspraak met alle betrokken partijen en medici werd, ondanks Tonia's hoge leeftijd, besloten om op 26/04/2013 over te gaan tot een cataractoperatie. "Als 105-jarige heb ik al veel gezien, maar ik ben nog niet uitgekeken...", overtuigde Tonia alle aanwezigen tijdens een voorafgaand onderzoek.

 



31/10/2012 - VRT - Ook getest op mensen - Weg met cataract

Cataract is een ziekte die iedereen te wachten staat. Ooit in je leven krijg je te maken met een vertroebeling van de ooglens. De enige oplossing is een operatie waarbij de troebele lens vervangen wordt door een heldere inplantlens.
We volgen patiënte Maria van bij haar eerste bezoek aan de oogarts tot aan de operatie, onder begeleiding van professor Peter Stalmans van het UZ Leuven.

 

 

terug naar boven
 

11/04/2013

BLIJ WEERZIEN MET EX-COLLEGA ZUSTER DYMPHNA

 

 


Zware verkoudheid van Tonia staat
vreugde bij weerzien van ex-collega
zuster Dymphna (98) niet in de weg

 

Omkaderd door een stevige knuffel klinken de woorden "Dag zuster Deodata" Tonia dermate vertrouwd in de oren, alsof ze gisteren nog kloosterzuster was. En nauwelijks is zuster Dymphna onze woning binnengestapt of alle aanwezigen genieten stiekem van de verbondenheid die beide dames uitstralen. Naast hun hoge leeftijd (bijna 98 en 105) en Nederlandse afkomst, kozen beiden rond dezelfde periode voor een kloosterleven bij de Franse orde Soeurs de Notre Dame du Cénacle, waar ze meer dan 50 jaren collega's waren.  Uitgebreid en niet zonder trots verslaggeeft zuster Dymphna o.a. over haar viering ter ere van haar 80-jarig kloosterjubileum. Ook ditmaal zagen Bep, Wim en wijzelf dat het goed was om dit blij weerzien te arrangeren. En de druipende neus en hese stem van Tonia kon de vreugde niet dempen.
Morgen staat voor zuster Dymphna een interview met het Eindhovens Dagblad geagendeerd... (zie lager)


klik voor groter om te lezen - bron: Eindhovens Dagblad - 13/04/2013

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

27/02/2013

RECHT OP KAMERBEHOUD MAAT VOOR NIETS?

 

 


Rusthuis Immadi wil dat 105-jarige Tonia nog verhuist uit haar vertrouwde leefomgeving

Complete ontwrichting en versnippering van
Tonia's leefgroep St.-Elisabeth, ondanks 30 plaatsen extra

 

van Vinkenhof naar Immadi in 2010
Na een onverwachte en ingrijpende verhuis van rusthuis Vinkenhof te Houthalen naar rusthuis Immadi in Hasselt, waarbij Tonia na 11 jaar noodgedwongen ontrukt werd van haar jarenlange vrienden en vertrouwde leefomgeving, trachtte Tonia zich met veel ijver zo goed als mogelijk in te passen in haar nieuwe leefsituatie in Immadi. Dat verliep niet rimpelloos maar energiek zoals nog steeds,  nam en neemt Tonia nog altijd gretig deel aan elke aangeboden activiteit. Zelfs deze van religieuze aard, zoals dagelijkse misvieringen en gezamenlijk bidden in de kapel.

nieuwe vleugel
Waar de vzw Zusters Kindsheid Jesu oorspronkelijk de kamerleegstand wilden invullen door naast zusters op rust ook lekenbewoners een huisvesting aan te bieden, resulteerde dit in een selectieve bejegening tussen zusters en leken. Zo werd Tonia maandenlang haar recht tot deelname aan het gemeenschappelijk maaltijdgebeuren ontzegd, tot Zorginspectie aan dit onrecht een eind stelde. Ook diende een fulltime animatrice in dienst te worden genomen, om aan de regelgevingen te voldoen. Het leek erop alsof men wel de lusten, maar niet de lasten wensten te consumeren. En de eveneens hoogbejaarde zuster-overste Van Gool (86) had het blijkbaar moeilijk om zich te verzoenen met de huidige rechten van rusthuisbewoners, die niet altijd pasten in het 'strikte' beleid dat decennia lang werd gevoerd.

'gemengde' vriendschappen geweerd?
We werken nu aan een nieuwe vleugel voor een grotere opvangcapaciteit", zo stelde huidige directrice Chantale Theunkens van de lekenafdeing nog op 9/03/2012 in de krant HBVL. Maar het is duidelijk dat d.m.v. de nieuwe vleugel vooral een opsplitsing wordt beoogd, waarbij lekenbewoners (samen met hun invloeden en rechten die ze kunnen laten gelden?) opnieuw kunnen gescheiden worden van de zusters op rust. En dat Immadi zich na deze verhuis nog oprecht zou bekommeren dat bestaande vriendschappen tussen 'externe' bewoners en zusters op rust zich kunnen continueren, lijkt volkomen haaks te staan op onze talloze ervaringen. Nog maar pas werd de spontane vriendschap die zich na het overlijden van zuster Mechtilde ontwikkelde tussen Tonia en zuster Lucienne, bruusk en respectloos geboycot door een fixatie en tijdelijk kamerarrest van zuster Lucienne.  Tonia uitte haar verdriet daarover en wijzelf konden alvast geen zinnige reden bedenken waarom zuster Lucienne plots diende te worden vastgebonden. We stellen ons dan ook ernstige vragen of dergelijke ingrijpende en vrijheidsbelemmerende ingrepen waarvan het rusthuis zich bedient, ook medisch geautoriseerd zijn?

gedwongen verhuis en impact op Tonia
In antwoord op onze bekommernissen aangaande de belastende impact van de verhuis op de 105-jarige Tonia en de noodzaak om haar deze nog eenzijdig op te dringen op het einde van haar leven, stelt Theunkens vergoelijkend dat Tonia toch zal terechtkomen in de groep van de huidige externe bewoners van de afdeling St.-Elisabeth.
Maar het betreft hier slechts 6 medebewoners en het is Immadi zeer goed bekend dat Tonia’s sociale contacten en nauwere vriendschappen zich haast uitsluitend afteken(d)en onder zusters-medebewoners, die niet zullen verhuizen naar de nieuwe vleugel.  Nooit groeide er enige betekenisvolle band met de 6 ‘externe’ medebewoners die (afgezien van een animatieactiviteit) nauwelijks of nooit van hun kamer komen, gefixeerd werden of om redenen niet eens aanspreekbaar. Bovendien (en ondanks het inspectieverslag van Zorginspectie) nam niemand van deze 'externe' medebewoners ooit deel aan een gemeenschappelijk maaltijdgebeuren en Tonia’s naaste buurman mocht ‘als man’ zelfs nooit bij het gezamenlijk koffiemoment in de refter aanwezig zijn (!), zoals hijzelf en zijn familieleden aan ons getuigden.
Dat de belasting van een verhuis voor een minder mobiele en zorgafhankelijke 105-jarige op het einde van haar leven een ernstige ingreep zal zijn, hoeft nog weinig betoog en vakgerelateerde autoriteitsfiguren en medici waarschuwen overvloedig dat het wegrukken uit een vertrouwde omgeving en het ontnemen van houvasten zullen zorgen voor extra desoriëntatie, onrust en achteruitgang. De bestaande vertrouwdheid met haar eigen kamer en het in stand kunnen houden van haar dagelijkse sociale contacten en vriendschappen, zullen samen met de gekende daginvulling van significant belang zijn…

ook 'interne' opsplitsing volgens zorgbehoefte
Niettegenstaande het reglement van inwendige orde onder §4 het behoud van kamer garandeert, blijft rusthuis Immadi niet enkel halsstarrig vasthouden aan een gedwongen verhuis van onze hoogbejaarde eeuwelinge Tonia, wiens levensverwachting wellicht eerder zal uit te drukken zijn in maanden dan wel in jaren. Ook een interne opsplitsing zou heel wat zustertjes van de afdeling St.-Elisabeth noodzaken om, op basis van hun zorgbehoefte, met hun hebben en houden plots te verhuizen naar de eerste verdieping. Dat deze grondige 'lenteschoonmaak' op de bewuste afdeling St.-Elisabeth heel wat emotioneel leed teweeg brengt voor de meest zorgbehoevenden onder hen, mocht al blijken....
 

Ook deze 'interne' opsplitsing op basis van zorgbehoefte druist volkomen in tegen gangbare visies en aanbevelingen om zoveel mogelijk diversiteit binnen leefgroepen na te streven. Aparte afdelingen zullen niet enkel makkelijker tot stigmatisering leiden, maar een bewoner zal ook steeds moeten verhuizen indien zijn zorgbehoefte wijzigt. Dit alles contrasteert bovendien met de basisgarantie die aan iedere bejaarde moet gegeven worden, aangaande een vaste verblijfskamer. De carrousel van verhuizen laat ook niet toe om een vertrouwensrelatie op te bouwen tussen de bewoner en het personeel. Bovendien kunnen bejaarden met verscheiden behoeften (lichamelijk, dementie) tenslotte best gemixt worden omwille van de spreiding van de zorglast voor het personeel.

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

17/03/2013

DAG VAN DE ZORG: "Een teleurstellend bezoek..."

 

 


BEZOEK AAN NIEUW RUSTHUIS 'HET DORPVELT' IN ZONHOVEN DUURDE SLECHTS 1 MINUUT

"U bent door onze barricade gereden en tussen 12 en 1 zijn we gesloten. U kan dààr eventueel een uurtje wachten. Welkom...!"


"Limburgse zorgorganisaties zetten hun deuren open op 17 maart 2013 van 10 - 17 uur. Hieronder vindt u alvast een overzicht van de Limburgse zorgorganisaties die u zondag van harte welkom heten", zo lazen we in HBVL van 15/03 ll..
We vonden het een gepaste gelegenheid om samen met onze hoogbejaarde beschermelinge Antonia Nouwens (105) kennis te maken met het nieuwe rusthuis 'Het Dorpvelt' in Zonhoven. Maar ons bezoek was evenwel van erg korte duur. Hooguit één minuut en niet bepaald een uitnodigende of aangename ervaring...

alert
Nog tijdens onze verplaatsing naar het rusthuis moedigen we Tonia nogmaals aan, om tijdens haar bezoek zoveel mogelijk indrukken op te slaan die we achteraf gezamenlijk zouden evalueren. We denken dan vooral aan een noodzakelijke hartelijkheid, vriendelijkheid en een empathisch vermogen van het personeel als sfeerbepalende elementen die wellicht de belangrijkste ingrediënten vormen om een thuisgevoel te kunnen creëren voor de bewoners. Want zelfs een gouden kooi biedt immers geen enkele garantie over de behaaglijkheid erbinnen, zo konden we reeds meermaals ervaren.

barricade
Met telkens 2 paletten aan elke zijde werd de zanderige en deels opgebroken toegangsweg tot het nieuwe rusthuis enigszins afgesloten voor autoverkeer, zo stellen we vast als we omstreeks 11:45 uur ter plaatse komen. Toch wel wat bizar voor een rusthuis, gezien op deze wijze de toegang voor minder mobiele personen wel een erg moeilijke klus dreigt te worden. Vol ongeloof bestuderen we nogmaals de omgeving op zoek naar enige andere toegangsweg die we misschien over het hoofd hadden gezien. Maar neen hoor, de wegwijzer met 'Bezoek ons! Het Dorpvelt' wijst wel degelijk deze richting uit, waarop we besluiten de paletten maar even te verplaatsen, om alsnog met onze 105-jarige op een haalbare afstand toegang te kunnen krijgen tot de inkom van het rusthuis. Overigens demonstreerden enkele en eveneens achter de paletten geparkeerde auto's, dat een min of meer geforceerde doorgang tot de mogelijkheden kon behoren.

welkomstgevoel ver weg
"U bent door onze barricade gereden", waren de eerste woorden die we als mantelzorgers samen met onze hoogbejaarde te horen kregen, nog vooraleer de automatische toegangsdeur zich achter ons had afgesloten. Vervolgens mochten we vol ongeloof vernemen dat het rusthuis tijdens de opendeurdag tussen 12 en 1 gesloten was, maar dat we eventueel met onze oudste Limburger in een aanpalend zaaltje een uurtje (!) konden wachten.... We lieten dit aanbod voor wat het was om even later ook een verdere kennismaking
met 'Het Dorpvelt' definitief voor bekeken te houden. Want zowel letterlijk als figuurlijk bleek een welkomstgevoel zowel voor onszelf als onze hoogbejaarde, wel erg ver weg... En hoewel we ten volle begrip willen opbrengen voor de werken die nog in uitvoering zijn rond het rusthuis, menen we eveneens toch minstens wat minimaal inlevingsvermogen te mogen verwachten voor de beperkingen die met een hoogbejaarde leeftijd kunnen gepaard gaan.

transparant
Voorts lijkt het ons eerder vanzelfsprekend dat, net tijdens een opendeurdag waar zelfs alles tot in detail kan worden voorbereid om
goed voor de dag te komen, we ook op een transparante wijze een minimum inzicht mogen verkrijgen aangaande het reilen en zeilen in het bezochte rusthuis. Precies daarom kozen we ervoor om, ook op een drukker moment zoals tijdens het maaltijdgebeuren,  ons te kunnen vergewissen hoe bijvoorbeeld een dagelijks gebeuren als een maaltijdgebruik, in de bewuste instelling verloopt. (zie ook: keuze rusthuis)

'Attente zorg, daar gaan we voor!', zo lezen we achteraf nog op de website van vzw Christelijke Woon- en Zorgcentra. Maar tussen beloftevolle slogans en realiteit bestaat nu eenmaal vaak een immens verschil, zo betreurden we reeds meermaals.

Na de kennismaking met 'Het Dorpvelt', hadden we de handen vol om Tonia te verlossen van haar thoracale beklemming en braakneigingen. Ook al duurde het bezoekje slechts één minuut, de woorden van Tonia spraken voor zich: "Nee..., ik vond het niet leuk...!"

 

terug naar boven - rechtstreekse link naar dit artikel

HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN HET DORPVELT ZONHOVEN

15/03/2013

JAARLIJKSE EETDAG CAMPUS HERCKERHOF

 

 

TONIA MEE NAAR EETDAG SCHOOL HILDEGARD

"Helpen afdrogen vond ik het leukste"
 

Talloze interpellaties door fans over het al dan niet opnieuw aanwezig zijn van Tonia (105) gingen vooraf aan de jaarlijkse eetdag van Campus Herckerhof in Herk-de-Stad, waar Hildegard momenteel de leerlingenbegeleiding voor haar rekening neemt. En hoewel de oudste Limburger zelden de gelegenheid van een uitstapje buiten het rusthuis afslaat, moedigde het haar nog eens extra aan om ten tonele te verschijnen.
Velen zullen het niet geloven, maar pas na het tafelgebeuren met de nodige social talks ging voor Tonia pas echt het moment suprême in, wanneer zij deel mocht uitmaken van de crew om een reuze afwas onder handen te nemen. "Iets kunnen doen, maakt me gelukkig", lachtte Tonia.

 

 

terug naar boven - rechtstreekse link naar dit artikel

 

13/02/2013

TONIA HEEFT GEEN DIEPTEZICHT MEER

 

 


Uitstekend gehoor maar Tonia's enige oog
steeds meer belast met cataract

geen dieptezicht met slechts één oog
Het is jammer maar al heel wat jaren een feit, dat Tonia's rechteroog compleet functieloos is geworden. Dat wil zeggen dat Tonia totaal niets meer kan zien door dit oog. "Zelfs geen verschil meer tussen licht en donker", zo geeft ze aan.
Door enkel van één oog gebruik te kunnen maken, wordt enig dieptezicht onmogelijk, hetgeen ernstige beperkingen van visuele waarnemingen inhoudt. "Probeer maar eens met één gesloten oog een dopje op een balpen te plaatsen en je zal merken, dat dit heel wat moeilijker is dan met je twee ogen tegelijk", zo vertelt oogarts dr. Philippe Goddeeris ons vandaag nog, na zijn uitgebreid oogonderzoek van Tonia.

cataract
Dat Tonia's rechteroog definitief disfunctioneel is, is al lang een onomkeerbaar gegeven en precies daarom vraagt de steeds toenemende vertroebeling van Tonia's linker ooglens (lees: cataract) om een bijzondere waakzaamheid. Want deze ouderdomsaandoening kan uiteindelijk leiden tot blindheid.

beperking auditieve of visuele waarnemingen ook nefast voor sociale leven
Een uitgangspunt om, ongeacht haar leeftijd, de levenskwaliteit van Tonia (105) in elk opzicht optimaal te houden, spreekt voor zich. Ook zijn we er ons ten volle van bewust dat een steeds verdere aftakeling van Tonia's gezichtsvermogen, haar zal onttrekken van allerhande waarnemingen hetgeen tenslotte ook een weerslag zal hebben op haar sociale leven. Dat is overigens ook zo bij gehoorverlies.

operatie of niet?
Een heelkundige ingreep om een nieuwe ooglens te steken ligt, dankzij de huidige wetenschap en technologieën, alvast binnen handbereik en enig risico verbonden aan de ingreep zou ten zeerste beperkt zijn, zo vernemen we. "Een dergelijke ingreep is ook NIET leeftijdsgebonden", vertelt dr. Goddeeris  die tijdens zijn onderzoek kon vaststellen dat de oogdruk in Tonia's ogen nu onder controle blijkt te zijn, dankzij de oogdruppels Xalacom. Helaas zorgde de toenemende degeneratie van haar gezichtsvermogen voor een momentele score van slechts 3/10 ten overstaan van 4/10 een jaar geleden.
Op aanraden van dr. Goddeeris leggen we via zijn secretaresse alvast op 7/03/2013 een afspraak vast met dr. Ivo Nijs (oogassociatie Maasmechelen), teneinde ons verder te laten informeren aangaande een eventuele ingreep.
Deze link met bijzonder hoge waarderingscijfers voor dr. Ivo Nijs geeft ons alvast vertrouwen. Zo'n 63 consumenten koppelden aan hun ervaringen met deze arts maar liefst een gemiddelde tevredenheidsscore van 9,2/10 voor o.a. zijn behandeling en dienstverlening.
 

De behandelingswijze bij cataract (staar)

De cataractoperatie gebeurt nu bijna steeds volgens de nieuwe methode van phakoemulsificatie, waarbij de lens wordt verwijderd uit het oog via een kleine incisie van 2.5 mm. Zij wordt verbrijzeld met ultrasone energie. Deze techniek heeft het voordeel dat het oog bijna niet voelt dat het geopereerd werd, daar de ingreep gebeurt langs een kleine incisie. Via deze kleine incisie wordt de nieuwe lens in het oog ingebracht, waarna deze zich open plooit in het oog .
Bij een voorafgaande consultatie wordt sterkte van de nieuwe lens bepaalt, om een optimaal zicht te bekomen. De ingreep gebeurt ambulant en onder lokale verdoving via druppeltjes. Na de ingreep die zo'n 15 minuten duurt, kan men terug naar huis.

 

terug naar boven - rechtstreekse link naar dit artikel

 

12/02/2013

ALLERLAATSTE GETUIGEN

 

 

Canvas start vanavond met 6-delige reeks over de
ALLERLAATSTE GETUIGEN van WO I

In één van de 6 afleveringen zal
ook Tonia aan bod komen...

 

Er is ook een boek uitgebracht over de Allerlaatste getuigen van WO I.  Ook daarin getuigt Tonia uitgebreid in meer dan 8 bladzijden over haar herinneringen aan de Grote Oorlog. Klik hier voor meer...

 

terug naar boven

 

10/02/2013

WEEKENDJE ERUIT...

 

 


Weekenduitstapjes naar Scherpenheuvel en
carnaval in Zonhoven doen Tonia goed...

verbonden blijven met maatschappelijke omwereld
"Haaaa, wat ben ik blij... Ik sta al te kwispelen om mee te gaan!", glundert Tonia als we haar ophalen voor een weekendje logement in Zonhoven. En dat enthousiasme van Tonia herinnert ons meteen weer aan ons uitgangspunt om ons best te blijven doen om Tonia van de nodige externe prikkels te voorzien en haar betrokkenheid met de maatschappelijke omwereld levendig te houden. En ook al zal Tonia's tanend geheugen haar al gauw belemmeren om haar belevingen in detail na te vertellen; haar intens genieten van de momenten van samenhorigheid, warmte en betrokkenheid zijn op zich meer dan voldoende waardevol. We zijn ervan overtuigd dat ze, zelfs voor de 105-jarige, blijven zorgen voor het nodige levenselixir. En het met Tonia herbekijken van foto's en filmpjes op haar website, maakt een herbeleven ervan ongelimiteerd.

 

 

Scherpenheuvel...

Precies 64 jaar geleden kozen de ouders van Herman ervoor om in de Basiliek van Scherpenheuvel in het huwelijk te treden. Een goede reden dus om deze huwelijksverjaardag ter plekke in het zonnetje te gaan zetten met de hele familie, waaronder ondertussen ook Tonia deel van uitmaakt. "We gaan toch niet te voet, hé?", grapt Tonia even :-).
Tijdens ons uitgebreid bezoek aan de basiliek is het duidelijk dat Tonia zich als ex-kloosterlinge nog steeds thuis voelt in een kerkelijke omgeving. En wanneer we achter het altaar de gouden roos gaan bekijken maakt niet de dure roos indruk op Tonia, maar wel het feit dat deze door paus Benedictus XVI in 2011 werd geschonken, als blijk van waardering voor het bedevaartsoord van Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel...
Wanneer we wat later met 14 onderdak vinden in restaurant De Ster, weet Tonia als oudste Limburger heel wat aandacht af te romen van de jubilarissen, waarmee haar zelfbewustzijn en gevoel van eigenwaarde weer een gezonde upgrade krijgt. En het is haar door iedereen van harte gegund...


 

 

Amusement van een andere orde de volgende dag, als we ons gaan vergewissen van de prestaties van de Zonneridders als plaatselijke carnavalsvereniging van Zonhoven. Na een Amaretto-opwarmertje in café Zonnehof vergeten we even de bijtende koude als de confetti en snoepjes ons rond de oren vliegen. En naast de ironiserende voorstellingen zijn we behoorlijk onder de indruk van de 'Steltlopers uit Merchtem' wiens ogen het gebeuren konden gadeslaan van maar liefst vier meter hoog. Met meer dan dertig praalwagens werd de stoet afgesloten met de prinsenwagen waarop prins Davy II en miss Kelly II vanuit hun balkon de menigte enthousiast toejuichten. Wat Tonia op dat moment nog niet vermoedde, was de innige zoen die haar wat later te beurt mocht vallen van de prins himself, in pizzeria Nuko. Met de woorden "Nu wordt je 120", orakelde prins Davy II de oudste Limburger in haar oor, terwijl hij haar innig zoende. De eeuwelinge glunderde en voelde dat het goed was...

    
Prins Davy II - Antonia Nouwens (105) - Miss Kelly II - 'butler ' Johan - jeugdprinses Louise I

 



GoedNieuwsKrant 23/02/2013 - klik voor groter om te lezen

terug naar boven - rechtstreekse link naar dit artikel
 

16/01/2013

KEES VAN MEER IS NIET MEER...

 


Kees
van Meer
° Eindhoven - 23/02/1941
† Tungelroy - 16/01/2013


Tonia en Kees van Meer (foto: 1/03/2009)

Samen met de nauwe contacten met Riet van Roy volgden Tonia en wijzelf ook de gezondheidsperikelen van haar man Kees op de voet. Toch kwam zijn overlijden op 16/01 hard aan. Wij zullen Kees blijven herinneren als een bescheiden, integere en zachtaardige man, in wiens gezelschap wij ons steeds prettig voelden en die nog zoveel gedrevenheid in zich had, om dingen waar te maken... Houdoe Kees!


Afscheid

Wanneer je ouder wordt,
de jaren verstrijken,
dan merk je pas goed
dat je krachten gaan wijken
je wilde nog zo graag
maar je kon het niet meer
En juist dat niet meer kunnen,
dat deed vaak zo zeer!
Het is goed zo!

Herinneringen blijven.
De cirkel is rond en er
zit geen einde aan!

                              Riet


"Houdoe, Brabantse mens..."
Nico van de Wetering

 
Als Brabander geborre
gij waart hier content
mer 't is gauw gekomme
'n veul te vruug end!

terug naar boven
 

1/01/2013

NIEUWJAAR 2013

 

 

 
 

Nieuwsblaadje van Tungelroy (NL)
publiceert in 'De Tuba'

nieuwjaarswensen
van Tonia's nichtje Riet

NIEUWJAAR 2013

De trein staat klaar
voor weer een heel nieuw jaar.
Geverfd in de kleuren
rood, groen en wit

Rood de kleur van Liefde!
Niet van ik en hebben,
maar van delen
en open staan voor elkaar.

Wit de kleur van Vrede!
geen gescheld of geroddel
geen haat en nijd
geen gepest, geen gesloten ogen.
Want we hebben het allemaal geweten,
het verdriet, de pijn.
We zien het elke dag
om ons heen.

Groen de kleur van Hoop!
Hopen dat je je mond
durft open te doen.
En durft te vechten
voor die ander.
Niet van IK, maar samen!
Met elkaar!

Een jaar van hopen
op liefde en vrede.
Niet die ene dag met Kerst,
maar het hele jaar!

Doe je mee? Stap dan in
'voor een gelukkig nieuw jaar'.

Riet van Meer - van Roy

 
terug naar boven

 

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar


 

website stats

juridisch